Mijn naam is Diana Pilmeijer.
In mijn leven is er veel gebeurd. In 2005 is mijn bewustwordingsproces begonnen. Alles volgde elkaar rap op… Een eigen zaak opbouwen, een lange relatie liep stuk, gezondheidsproblemen. Ik werd volledig geconfronteerd met mezelf en volgde diverse therapieën.

Ik ben hoogsensitief. Ik dacht altijd dat alles aan mij lag. Ik voelde veel aan en kon het destijds niet plaatsen. Het voelde toen als een last en nog niet als een geschenk.
Ik observeer en kom bij de mensen binnen. Ik krijg signalen vanuit mijn lichaam die mij zeggen of iets klopt of niet. En ik heb een sterk empathisch vermogen.
Ik ben creatief hoogbegaafd (ik noem het liever, begaafd anders). Creatief hoogbegaafd heeft niets met creativiteit te maken, maar met een andere manier van functioneren/in het leven staan. Een snelle denkwijze en overal mogelijkheden zien. Creatief hoogbegaafd en hoogbegaafd worden vaak onder één noemer benoemd, omdat ze heel veel overeenkomsten hebben. Op hoogbegaafdheid heerst vaak een taboe. Alsof je je daar hoger mee plaatst. Alleen heeft het niet altijd met IQ te maken. Het IQ kan hoog zijn, maar hoeft niet. Het gaat erom dat hoogbegaafd zijn een uitdaging is in een wereld die heel anders in elkaar zit dan de persoon of het kind die hoogbegaafd is. En daarom ben ik heel blij dat ik deze mensen/kinderen mag helpen. Zodat ze kunnen ervaren dat ze speciaal zijn en dat dat heel erg positief is.

Ik heb diverse eigen bedrijven gehad en ben daardoor enorm gegroeid. Het heeft mij heel veel kennis en en ervaring gebracht. En vooral ook de omgang met mensen.
Ik heb diverse studies gevolgd. Diploma’s behaald.
Door te ervaren, leer ik. Ik ben autodidact (wat vaak voorkomt bij (hoog)begaafde mensen. De studies, cursussen, workshops, seminars en boeken, hebben mij op weg geholpen en bieden mij de aanvulling die ik nog nodig heb. Het échte leren doe je in het leven.

Ik volg mijn eigen weg. Mijn weg is de weg van anderen helpen. Als ik anderen help voel ik dat ik leef. In het geven ontvang ik.

Ik heb geleerd om niet aan mijn eigen grenzen voorbij te gaan en dat leer ik ook graag aan anderen. Want zolang je dat wel doet kom je geen stap verder. Hoe lekker je ook in je vel zit, hoe goed jouw gezondheid ook is. Je grenzen aangeven betekent liefde voor jezelf.

Ik voel dat ik leef en dat ik trots ben op wie ik ben geworden. Of beter gezegd, degene die ik al was en heb teruggevonden. Ik ben thuisgekomen.

Ik kijk in de spiegel van het leven, ik leer door zelfreflectie. Naar mezelf kijken is mijn kracht. Wat vertelt mijn lichaam, mijn gedrag.
In kwetsbaarheid ben ik gegaan, dat heb ik heel moeilijk gevonden.
Ik heb geleerd mezelf te accepteren. Ik leer mezelf kennen door in alle emoties te durven gaan. Er niet in te blijven hangen, maar eerlijk kijken naar mezelf. En wat kan ik er aan doen. Wat kan ik anders doen. Waar komt het vandaan.

Niemand is perfect, ik ook niet. Het gaat er echter om, wat je er mee doet.

Ik ben dankbaar dat ik dit werk mag doen en hier ook elke dag nog in leer. Niemand is tenslotte ooit uitgeleerd. Dat is waarom we leven. We hebben allemaal een menselijk ego en zolang we in de drukte van het leven staan, hebben we daar mee te maken. In meerdere of mindere mate.
Ik ben hoogsensitief, echter ook aards en nuchter. Ik sta met beide voeten stevig op de grond.

Ik woon samen met mijn lieve partner Robbert en mijn heerlijke viervoeters, Jack en Dimple (2 maine coon katers, Dimple is inmiddels in de hemel) en Benji en Leyla (2 hondjes uit Roemenië).

In de natuur ben ik vaak te vinden. De natuur brengt altijd rust en inzichten. Het gaat allemaal om de verbinding. Mens, dier, de natuur, alles wat leeft en aanwezig is.

Alles bestaat uit energie. In die energie voel ik mij graag verbonden met volwassenen en kinderen.

Lieve groet, Diana.